DLACZEGO POCIESZANIE NIE DZIAŁA
Dlaczego pocieszanie nie działa?
Zawsze denerwowało mnie, gdy ktoś próbował wspierać mnie, mówiąc "Musisz być silna", "Glowa do góry", lub, "To minie". Dlaczego? Ponieważ kiedy próbujesz nakłonić cierpiącą osobę, by spojrzała na "jaśniejszą stronę" i próbujesz niejako "zabrać" jej ból, to tak na prawdę jedyne co robisz to to, że nie zgadzasz się przyznać, że sytuacja tej osoby jest faktycznie tak dramatyczna jak cierpiący to odczuwa. Odmawiasz tej osobie prawa do odczuwania smutku, żalu czy bólu. Pocieszając zatem, wzmagasz tylko obronę cierpiącego do prawa do swoich uczuć, dając rady, sprawiasz, ze ta osoba będzie czuła sie nierozumiana. Zacznie odgradzać się od ciebie i jeszcze bardzie zapadać w sobie. Sam również skończysz niezadowolony, bo przeciez twoim celem było sprawic by ktoś poczuł się lepiej i nie udało Ci się tego dokonać.
Dlatego jeśli chcesz NA PAWDĘ komuś pomoc, pozwól mu czuć ból, nie zaprzeczaj, nieumniejszaj, nie odejmuj. To ważne by osoba, która opłakuje stratę, przeżywa kryzys, czy cierpi emocjonalnie z jakiego kolwiek innego powodu, poczuła, że może przy tobie BYĆ SOBĄ, że może swobodnie wyrazić siebie a w tym wypadku swój ból. Ma prawo czuć się jak gó#*o i powinna przejść przez ten etap bez zaprzeczania istnienia takich właśnie emocji.
W takich chwilach samo BYCIE przy takiej osobie, zamiast działania czy prób "naprawy" na prawdę czyni cuda. Bo tak na prawdę ból i cierpienie jest w tym wypadku elementem naprawy, tak jak gojąca się rana nadal będzie boleć, jednak z każdym dniem mniej.
W takich chwilach samo BYCIE przy takiej osobie, zamiast działania czy prób "naprawy" na prawdę czyni cuda. Bo tak na prawdę ból i cierpienie jest w tym wypadku elementem naprawy, tak jak gojąca się rana nadal będzie boleć, jednak z każdym dniem mniej.
W takich chwilach warto powiedzieć "Rozumiem, że bardzo cierpisz", "Pozwól mi po prostu być przy Tobie" albo "Może chcesz mi opowiedziec jak się czujesz? ". Takie słowa działąją cuda. Dzieje sie tak, ponieważ to właśnie BYCIE WYSŁUCHANYM bez oceniania i dawania porad, to to, co na prawdę portafi pomóc leczyć złamane serce, chora duszę.
Wciskanie na siłe pseudopozytywnego myślenia prowadzi do wyobcowania i wycofania. Uznanie, że cierpienie istnieje często jest pierwszym krokiem do uleczenia.
Jesli chcesz dowiedziec się więcej, polecam stronę https://www.refugeingrief.com/ oraz film:
Komentarze
Prześlij komentarz